3/3/10

Por que escribir? Cristina Prieto Solano


Esta tarde todo o instituto andaba alborotado pola súa presenza. Cristina Prieto ten tan só quince anos e xa publicou a súa primeira novela. Poderíase afirmar que naceu para escribir ou mellor aínda, para ler. Manifesta abertamente e en público a súa necesidade de facelo. Cristina falou da súa experiencia como lectoescritora, do proceso de creación, dos seus gustos literarios, da importancia de realizar os soños que nos propoñemos, do apoio recibido polos seus, sobre todo da súa irmá, a  "devoralibros"  e intercambiou opinións entre os asistentes que a escoitaban  con atención e admirados do seu dominio da palabra.


 
Grazas Cristina!!

Para ler máis cliquea aquí.



5 comentarios:

Adri dijo...

Tremenda esta rapaza, eu de maior quero ser coma ela...espera...so é dopus anos maior ca min!

Unknown dijo...

Me encanto su taller por que se imbolucró mucho con nosotros, me pareze una chica normal con un caracter mui sensibley timido por eso no le gustaba el silencio y yo la comprendo por que cuando estoi con alguien tambien me pareze incomodo me gustó mucho esta chica por esome encantó el taller

Amordetrovador dijo...

Me cayó super bien. Además me la imaginaba más seria y formal, por lo que me sorprendió gratamente. Además creo que nos hizo creer a todos, que todo el mundo puede escribir. Por todo, muchas gracias Cris.

Ricardo

Biliomanía dijo...

Andrea Rosal Varela envíanos o seu comentario por correo electrónico:

Me encantó la conferencia de Cristina, yo creo que sin duda, lo que más me sorprendió, fue, que con tan sólo 15 años, haya escrito una novela y se la hayan publicado.
No es solo escribir la novela, si no que, además tiene que dar conferencias por numerosos institutos.

He pasado un rato estupendo, todo fue genial: la manera de responder a todas las preguntas que habíamos formulado; cómo pinta con palabras, todo lo que siente por la lectura;
también me ha gustado la palabra tan larga y complicada que pronunció con el significado de: “Miedo a las palabras largas” Rosal Varela, Andrea

Eman dijo...

O taller foi moi animado, as preguntas voaban. Case todos preguntaron algo. Impactoume moito o que dixo dalgunhas críticas que lle dixeron, quedei un pouco abraiada. Penso que non debe ser nada fácil escribir un libro, máis que nada polo que dixo ela, deume a impresión de que é unha rapaza moi alegre e simpática. A por certo encantoume o taller é unha lástima que non puidesen participar todo-los alumnos.

Biquichos:

Rebeca